علوم و تکنولوژی سطح یک گرایش بین رشته‌ای و چند رشته‌ای بوده و مشترکاتی بین رشته‌های مختلف علوم و مهندسی از جمله متالورژی و مهندسی مواد، مهندسی مکانیک، مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی شیمی، فیزیک و شیمی دارد. علوم و تکنولوژی سطح شامل کاربرد تکنولوژی های گوناگون سطحی می‌شود که با استفاده از روش‌های مدرن به کمک پاشش پرتوهای لیزر و الکترون، رسوب فیزیکی و شیمیایی بخار و کاشت یون، پدیده‌هایی سطحی همچون خوردگی و سایش را کنترل کرده و خواص فیزیکی، الکترونیکی و نوری مورد نظر در سطوح را پدید می‌آورد. کاربرد فرایندهای علوم و تکنولوژی سطح در صنعت بسیار وسیع بوده و شامل بهبود خواص سطحی و کارایی قطعات ساخته شده در صنایع دفاعی، نیم‌رساناها، مهندسی پزشکی، مهندسی هسته‌ای، هوافضا، صنایع پتروشیمی، صنایع راه‌آهن، صنایع سنگین، خودروسازی می‌شود.

 در ادامه گسترش و تعمیم تکنولوژی های پیشرفته در زمینه مهندسی مواد و ایجاد تشکل برای ارائه تفکرات و اندیشه های پژوهشگران و بهره برداری از پیشرفت های جهانی در زمینه مهندسی سطح، انجمن علوم و تکنولوژی سطح ایران در اردیبهشت ۱۳۷۲ تاسیس و مجوز ثبت آن از طرف وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (فرهنگ و آموزش عالی سابق) صادر گردید.